Heb je ooit een roman geschreven? Nee, maar je bent wel van plan in de pen te kruipen binnenkort, dan zijn er bepaalde dingen die belangrijk zijn en in overweging genomen dienen te worden. Een roman schrijven is op geen enkele manier gelijk aan academisch schrijven. De stijl van een romanschrijver moet zowel gewaagd als pakkend zijn. Dat is de eigenlijke basis van een zogenaamde ‘pageturner’: de interesse van de lezer opwekken door de pakkende keuze van je woorden. Zie de lezer als een snel verveeld iemand die jij zin na zin, bladzijde na bladzijde, aan je verhaal dient te kluisteren. Maar er zijn meer dingen van belang dan gewaagdheid en gevatheid voor het maken van een geslaagde roman. De lijst van schrijftips is eindeloos lang. Hieronder staan een paar van de belangrijkste. Deze aanbevelingen gelden voor schrijvers van alle soorten van verhalen, van egodocumenten tot aan historische romans. Doe ermee wat je wilt.
 
1. De schijnwerper moet op je belangrijkste karakters gericht zijn, je moet een onderscheid maken tussen de hoofdpersonen en de figuranten. De schaduwen van de hoofdpersonen vallen over alle andere personages heen. Zonder hen geen licht.
 
2. Gedurende het schrijven van een roman of verhaal moet je controleren of je je hoofdpersonen wel volledig tot ontwikkeling laat komen. Het schrijven van een roman heeft vooral te maken met de emoties van degenen over wie je schrijft. Laat ze de ene keer uitbarsten in woede, de andere keer verdrinken in verdriet, om ze daarna vreugdevol te laten herrijzen tot de persoon die geleerd heeft van z’n fouten en aan het eind van het verhaal met de melancholieke blik van de overwinnaar het slagveld overziet.
 
3. Vraag jezelf altijd opnieuw af of je je hoofdpersoon wel laat veranderen tijdens het schrijfproces? Je moet als schrijver altijd realist blijven. Wanneer we ouder worden leren we van onze fouten, dus ook de personen in je boek doen dat. Veel schrijvers maken de fout de personen over wie ze de bladzijden vol schrijven niet te laten veranderen. Het blijven een soort aangeklede etalagepoppen.
 
4. Maar bovenal moet je verhaal logisch in elkaar zitten. Zonder logica werkt zelfs de meest fantasievolle vertelling niet. Tip: voor je begint lees dan een paar bladzijden uit de ‘Tractatus logico-philosophicus ’ van Wittgenstein hardop aan jezelf voor. Houdt verder altijd voor ogen dat wanneer alle ‘A’s, ‘B’ zijn en alle ‘B’s ‘C’ dan zijn alle ‘A’s ook ‘C’. Dit logisch principe kan je een hoop overbodig papier schelen als schrijver.
 
5. Door het gehele verhaal dient een constante toon te klinken. Je lezers kunnen je niet zien, het enige zichtbare van de schrijver is z’n stijl en dus de toon van z’n woorden. Die moeten op de laatste bladzijde hetzelfde klinken als op de eerste. Vergeet niet dat je als schrijver-dirigent het orkest aan woorden in bedwang dient te houden, daar er anders niets dan valsheid uit de partituur der bladzijden opklinkt.
 
6. Vraag jezelf als schrijver voortdurende af of je verhaal wel aanspreekt. Heeft het een sterke achtergrondlading? Prikkelt het alle zintuigen? Want lezers zien niet alleen, ze ruiken en horen ook. Bezig je een passieve of een actieve schrijfstijl? Saai schrijven kan rampzalige gevolgen hebben, net als overigens te veel actie en afwisseling op de bladzijden. Zie een balans te vinden.
 
Dit zijn enkele van de fundamentele aanbevelingen voor het schrijven van een roman. Vergeet nooit dat het schrijven van een roman gelijkstaat aan het voor onbepaalde tijd in de kost nemen van een overheersend wezen. Laat dat wezen je niet teveel overheersen. Relativeer jezelf achter tekstverwerker en beeldscherm. Besef dat geen letter erin meer waard is dan je eigen gemoedsrust. Sluit je vooral niet op, op een plek ver weg van de mensen, want eenzaamheid en creativiteit kunnen maar al te snel omslaan in inspiratieloze waanzin. Eigenlijk zou iedere schrijver met kluizenaarsneigingen de ‘Shining’ moeten gaan zien, net als iedere lezer, al is het alleen maar om te weten dat de door hem gelezen woorden echt niet zomaar uit het niets tevoorschijn komen, althans niet op een lezenwaardige manier.