Veteran literary agent, e-book publisher and industry blogger, Richard Curtis is not known for keeping mum on what is going right or what is wrong in the book publishing. That is why we were grateful to ask him what he foresees as happening to the book publishing industry in the next 10 Years.

Question asked to Richard Curtis: What Changes Do You See for Book Publishing in the Next 10 Years?

"1. First and foremost I predict that the size and price of Espresso print on demand will come down to the point where POD kiosks will be installed in non-bookstores like supermarkets, libraries, pharmacies and the like. Which means that...
 
2. The grip of Barnes & Noble as the go-to bookseller will be loosened. You'll be able to buy a book at Publix, Duane Reade, or Starbucks. You'll have a selection of millions of titles, not just what can be packed into the shelves and tables of a brick and mortar bookstore.
 
3. At least one major publishing company will be acquired by a retailer. For instance (and this is NOT a prediction, just a for-instance), Amazon could acquire Random House or Apple could buy Simon & Schuster. A combined publisher/retailer solves many problems for both. The retailer owns the content and doesn't have to pay a premium for it. The publisher does not have to pay a premium to distribute its books. There would be huge efficiencies of manufacturing and distribution.
 
4. Amazon, now a de facto publisher, would throw off the cloak and come out as a full competitor with traditional publishers.
 
5. Sales volume of printed books will rise as a reaction to screen-reading sets in. Many now enamored of e-books will return to print.
 
6. An independent marketplace for e-book rights will be created, offering authors and agents an alternative to simply throwing e-rights into the deal when they sell their books to publishers. A byproduct of this is that...
 
7. E-book publishers will begin offering advances for e-rights, going into competition with book publishers."
 
8. College students will begin using tablet PCs in the fall 2010 semester for their school work. By 2011 or 2012 tablets will replace laptops on campuses across the nation."

Een paar jaar geleden werd het e-book gezien als de toekomst van de uitgeverswereld. Door deze draagbare elektronische apparaten, kon men hele boeken lezen zonder opeenhoping van een enorme collectie van haveloze paperbacks. Ondanks alle heisa, werden e-books geen groot succes. Nu wil een bedrijf de technologie naar het volgende niveau tillen.

Een paar jaar geleden werd het e-book gezien als de toekomst van de uitgeverswereld. Door deze draagbare elektronische apparaten, kon men hele boeken lezen zonder opeenhoping van een enorme collectie van haveloze paperbacks. Ondanks alle heisa, werden e-books geen groot succes. Nu wil een bedrijf de technologie naar het volgende niveau tillen.
 
Discovery Communications (het bedrijf achter Discovery Channel en TLC) heeft een Amerikaans patent voor een nieuwe e-book uitvinding. Hoewel Discovery niets loslaat over de details, beschrijft het patent het apparaat als ‘een nieuwe manier om boeken en andere tekstuele informatie te distribueren naar boekhandels, bibliotheken en consumenten’. Het patent is niet alleen voor de voor boeken ontworpen elektronische lezers, maar ook voor een geheel nieuw elektronisch bibliotheek systeem. Discovery vermeldt in het patent: ‘Niet sinds de introductie van Gutenbergs druktechniek van verplaatsbare letters, heeft de wereld aan het begin gestaan van een revolutie in de distributie van teksten. De definitie van het woord ‘boek’ zal in de nabije toekomst drastisch veranderen.’
 
Het nieuws van Discovery’s patent heeft zeker de oren van Amazon, de maker van de Kindle, een draagbaar elektronisch apparaat, dat de gebruikers ervan in staat stelt direct over de inhoud van boeken, tijdschriften en kranten te beschikken, doen spitsen. De Kindle werd anderhalf jaar geleden geïntroduceerd na een driejarige ontwikkelingsfase, en het heeft een weergave die dat van krantenpapier benadert. Het biedt ook een grote hoeveelheid boeken aan, waardoor gebruikers toegang hebben tot bijna 80 procent van de New York Times bestsellers (die elk $9.99 kosten om te downloaden). Op een toetsenbord kunnen lezers aantekeningen maken, teksten markeren en pagina’s kunnen markeren. De schaduwkant van de Kindle is z’n prijs van $399,-. Niet echt attractief voor lezers die gewend zijn boeken voor ongeveer $10,- te kopen of ze te lenen in de bibliotheek.
De grote vraag is echter of lezers hun papieren boeken willen omwisselen voor de elektronische variant. Deze vraag is tot nu toe onbeantwoord gebleven. Terwijl het e-book de boekenindustrie nog steeds niet in brand heeft gezet, hebben ze toch de verkoop exponentieel zien toenemen in de afgelopen jaren. Papieren boeken blijven bepaalde voordelen houden boven e-books. Ten eerste zijn ze duurzamer. Een paperback kun je bij wijze van spreken in het zand begraven en dat er vervolgens afvegen zonder enige schade. Terwijl dit een apparaat van $400,- zou verwoesten. Ten tweede blijven boeken de reflectie van een persoonlijkheid. Persoonlijke bibliotheken herinneren mensen aan de boeken die ze hebben gelezen en die ze altijd weer ter hand kunnen nemen – net als platen- en filmverzamelingen.
 
Toch, bieden e-books intrigerende mogelijkheden. Zeker is dat ze lezers de mogelijkheid bieden nieuwe boeken in een paar minuten te bestellen, terwijl ze in bed liggen of in de trein zitten. Ook besparen ze ruimte en papier. Voor reizigers is het e-book veel handiger dan het rondslepen van een dozijn paperbacks of het steeds opnieuw kopen van een uitgave in de stationskiosk of op het vliegveld, wat weer meer gewicht met zich meebrengt. Bij e-books is de inhoud altijd present, is de hoeveelheid minimaal en is het ermee reizen simpel. Tenslotte komt het wijdverbreid accepteren van e-books eropneer of de voordelen van de nieuwe techniek die van de oude zullen overtreffen. In ieder geval moeten e-books goedkoper worden en moet de in bibliotheken en boekhandels aanwezige literatuur ongelimiteerd beschikbaar zijn. Misschien wordt Discovery het bedrijf dat dit gaat waarmaken.

Heb je ooit een roman geschreven? Nee, maar je bent wel van plan in de pen te kruipen binnenkort, dan zijn er bepaalde dingen die belangrijk zijn en in overweging genomen dienen te worden. Een roman schrijven is op geen enkele manier gelijk aan academisch schrijven. De stijl van een romanschrijver moet zowel gewaagd als pakkend zijn. Dat is de eigenlijke basis van een zogenaamde ‘pageturner’: de interesse van de lezer opwekken door de pakkende keuze van je woorden. Zie de lezer als een snel verveeld iemand die jij zin na zin, bladzijde na bladzijde, aan je verhaal dient te kluisteren. Maar er zijn meer dingen van belang dan gewaagdheid en gevatheid voor het maken van een geslaagde roman. De lijst van schrijftips is eindeloos lang. Hieronder staan een paar van de belangrijkste. Deze aanbevelingen gelden voor schrijvers van alle soorten van verhalen, van egodocumenten tot aan historische romans. Doe ermee wat je wilt.
 
1. De schijnwerper moet op je belangrijkste karakters gericht zijn, je moet een onderscheid maken tussen de hoofdpersonen en de figuranten. De schaduwen van de hoofdpersonen vallen over alle andere personages heen. Zonder hen geen licht.
 
2. Gedurende het schrijven van een roman of verhaal moet je controleren of je je hoofdpersonen wel volledig tot ontwikkeling laat komen. Het schrijven van een roman heeft vooral te maken met de emoties van degenen over wie je schrijft. Laat ze de ene keer uitbarsten in woede, de andere keer verdrinken in verdriet, om ze daarna vreugdevol te laten herrijzen tot de persoon die geleerd heeft van z’n fouten en aan het eind van het verhaal met de melancholieke blik van de overwinnaar het slagveld overziet.
 
3. Vraag jezelf altijd opnieuw af of je je hoofdpersoon wel laat veranderen tijdens het schrijfproces? Je moet als schrijver altijd realist blijven. Wanneer we ouder worden leren we van onze fouten, dus ook de personen in je boek doen dat. Veel schrijvers maken de fout de personen over wie ze de bladzijden vol schrijven niet te laten veranderen. Het blijven een soort aangeklede etalagepoppen.
 
4. Maar bovenal moet je verhaal logisch in elkaar zitten. Zonder logica werkt zelfs de meest fantasievolle vertelling niet. Tip: voor je begint lees dan een paar bladzijden uit de ‘Tractatus logico-philosophicus ’ van Wittgenstein hardop aan jezelf voor. Houdt verder altijd voor ogen dat wanneer alle ‘A’s, ‘B’ zijn en alle ‘B’s ‘C’ dan zijn alle ‘A’s ook ‘C’. Dit logisch principe kan je een hoop overbodig papier schelen als schrijver.
 
5. Door het gehele verhaal dient een constante toon te klinken. Je lezers kunnen je niet zien, het enige zichtbare van de schrijver is z’n stijl en dus de toon van z’n woorden. Die moeten op de laatste bladzijde hetzelfde klinken als op de eerste. Vergeet niet dat je als schrijver-dirigent het orkest aan woorden in bedwang dient te houden, daar er anders niets dan valsheid uit de partituur der bladzijden opklinkt.
 
6. Vraag jezelf als schrijver voortdurende af of je verhaal wel aanspreekt. Heeft het een sterke achtergrondlading? Prikkelt het alle zintuigen? Want lezers zien niet alleen, ze ruiken en horen ook. Bezig je een passieve of een actieve schrijfstijl? Saai schrijven kan rampzalige gevolgen hebben, net als overigens te veel actie en afwisseling op de bladzijden. Zie een balans te vinden.
 
Dit zijn enkele van de fundamentele aanbevelingen voor het schrijven van een roman. Vergeet nooit dat het schrijven van een roman gelijkstaat aan het voor onbepaalde tijd in de kost nemen van een overheersend wezen. Laat dat wezen je niet teveel overheersen. Relativeer jezelf achter tekstverwerker en beeldscherm. Besef dat geen letter erin meer waard is dan je eigen gemoedsrust. Sluit je vooral niet op, op een plek ver weg van de mensen, want eenzaamheid en creativiteit kunnen maar al te snel omslaan in inspiratieloze waanzin. Eigenlijk zou iedere schrijver met kluizenaarsneigingen de ‘Shining’ moeten gaan zien, net als iedere lezer, al is het alleen maar om te weten dat de door hem gelezen woorden echt niet zomaar uit het niets tevoorschijn komen, althans niet op een lezenwaardige manier.   

Hoe vaak heb je naar je je niet overweldigt gevoeld door je boekenvoorraad? Bovendien worden we gebombardeerd met steeds meer geschreven informatie in de vorm tijdschriften, rapporten, e-books, kranten en allerlei studies. De stroom leesvoer lijkt nooit te stoppen.

Hoe vaak heb je naar je je niet overweldigt gevoeld door je boekenvoorraad? Bovendien worden we gebombardeerd met steeds meer geschreven informatie in de vorm tijdschriften, rapporten, e-books, kranten en allerlei studies. De stroom leesvoer lijkt nooit te stoppen.
 
Al deze informatie heeft ervoor gezorgd dat snellezen een noodzaak is geworden voor degene die niet achter wil blijven. Sneller iets lezen en het vergroten van het bevattingsvermogen bij jezelf is eigenlijk een verplichting geworden voor de moderne mens.


Evelyn Wood heeft het snellees-concept al in 1959 ontwikkeld. Heden ten dage is er een grote hoeveelheid van verschillende soorten technieken beschikbaar voor een ieder die deze vaardigheid onder de knie wil krijgen. Er zijn cursussen, boeken, audio programma’s en computerlessen die tegemoetkomen aan iedere soort van leermogelijkheid op het gebied van snellezen. Gewoon een kwestie van googlen op de juiste zoekterm.
 
Toch is het wel handzaam om met vijf snelle stappen alvast je leessnelheid en opneemvermogen van teksten te vergroten:
 
1. Leesvoorbereiding – maak even tijd op een plek zonder veel afleiding. Nestel jezelf in een comfortabele stoel en kijk of je je kunt concentreren op een te lezen tekst. Als je merkt dat je dit moeite kost, sluit dan je ogen, en haal een paar keer diep adem. Als dat niet werkt en je wordt nog steeds afgeleid, stop dan met lezen. Probeer het een andere keer opnieuw.
 
2. Bekijk het te lezen materiaal eens goed. Vraag jezelf af waarom je juist dit boek leest. En vraag je ook af wat je van deze tekst kunt leren. Blijf altijd kritisch in je leeskeuze. Volg je interessegebieden zoveel mogelijk.
 
3. Lees altijd eerst het voorwoord en de eerste zin van ieder hoofdstuk of paragraaf. Probeer vast te stellen wat de kern van het te lezen stuk is, welke richting de draad van het verhaal opgaat. Vaak hoef je een bladzijde of enkele bladzijde niet eens te lezen omdat de eerste paar zinnen genoeg is voor wat gaat volgen. Je weet in feite al wat er gaat volgen, spring daarom snel van alinea naar alinea voor een korte check.
 
4. Lees zo actief als mogelijk. Dat betekent dat je de belangrijke gedeeltes onderstreept met potlood en desnoods hele tekstgedeelte markeert. Je moet erachter komen wat je wel en niet begrijpt van een tekst. Maak daar aantekeningen van.
 
5. Breng wat je leest in verband met wat je weet. Dat zal alles een samenhang geven en je helpen te onthouden wat je leest.
Conclusie. Snellezen is een vaardigheid die je je in de loop van de tijd kunt eigen maken. Al oefen je maar 15 minuten per dag dan zie je al resultaat

Lezers die moeite hebben met een tekst moeten een aantal obstakels overwinnen die, wanneer ze daar niet in slagen, een enorme hindernis kunnen worden. Dit geldt zowel voor degene die leesmoeilijkheden heeft als z’n opvoeders (ouders, leerkrachten, etc.) Hieronder een opsomming van deze hindernissen.

Lezers die moeite hebben met een tekst moeten een aantal obstakels overwinnen die, wanneer ze daar niet in slagen, een enorme hindernis kunnen worden. Dit geldt zowel voor degene die leesmoeilijkheden heeft als z’n opvoeders (ouders, leerkrachten, etc.) Hieronder een opsomming van deze hindernissen.
 
1. De Ervaring van een Lezer.
 
Tien tegen één dat een met de tekst worstelende lezer niet veel leeservaring heeft. Er is een grote ongelijkheid in de hoeveelheid lees(voorlees)ervaring die kinderen hebben wanneer ze voor het eerst naar school gaan: sommigen hebben geen enkele ervaring met boeken, terwijl anderen meer dan 1000 uur van kwalitatief hoogwaardige leeservaringen hebben met hun ouders. Kinderen die geen enkele omgang met boeken hebben gehad weten bijvoorbeeld vaak niet eens waar een boek begint, welke leesrichting de tekst heeft en waar het boek eindigt. Kinderen zonder boekervaring hebben waarschijnlijk geen lezende ouders, dus zien ze lezen niet als een alledaagse activiteit waar ze plezier aan kunnen beleven. Met het verstrijken van de tijd, neemt het verschil in de hoeveelheid leeservaring dat een met zichzelf worstelende lezer heeft alleen maar toe.
 
Oplossing: Meer contact met boeken voor, gedurende en na school. Maar dit is makkelijker gezegd dan gedaan omdat sleutelfiguren als ouders de beginnende lezer de helpende hand moeten toesteken.
 
2. De Strijd om Zelfvertrouwen.                                                                        
 
Met de tekst worstelende lezers schamen zich er vaak voor samen met leeftijdgenoten te lezen omdat ze niet net zo goed kunnen lezen. Ze zijn het mikpunt van kritiek, grappen, en geplaag wanneer ze hun leeftijdgenoten iets voorlezen, dit mijden ze dus als de pest. Ze willen vaak met opzet de klas uitgestuurd worden wanneer het leesuurtje nadert. Wanneer ze een leesbeurt krijgen, doen ze vaak net alsof ze extra veel moeite hebben met de tekst omdat ze uit ervaring weten dat een ander het dan overneemt. Als ze er toch inslagen iets hardop voor te lezen, zijn ze meer geobserdeerd over het klinken van hun eigen stem in het klaslokaal dan dat ze de betekenis van de tekst doorgronden.                                                                                            
Oplossing: Laat slecht lezende leerlingen een-op-een oefenen met een leraar of een leeftijdgenoot, die ze dan positieve feedback kan geven. Laat ze vantevoren een voor te lezen tekst oefenen thuis. Instrueer de klas stil te zijn wanneer een leerling iets voorleest, zodat deze zich helemaal op de tekst kan concentreren.
 
3. De Motivatie Strijd.                                                                                                                             
Wanneer een student of leerling zichzelf als een slechte lezer of niet-lezer ziet, dan zijn ze ook niet gemotiveerd dit te veranderen. Ze zien er helemaal geen heil in om te leren lezen. Als er geen intrinsieke of extrinsieke motivatie is te gaan lezen, dan geven ze dit volledig op. Mensen die moeite hebben met lezen hebben een defaitistische neiging ten op zichte van lezen omdat ze al voor zichzelf besloten hebben dat ze toch niet kunnen lezen. Studenten zijn niet geinteresseerd in lezen omdat ze het toch niet lukt om een boek uit te lezen. Lezen wordt zo steeds meer als negatieve activiteit gezien dus gaan ze zich richten op andere activiteiten waar ze wel goed in zijn (bijvoorbeeld sport).
 
Oplossing: Geef de zwoegende lezer veel goede redenen om te leren lezen. Laat ze bijvoorbeeld de beroepen zien waarvoor goed kunnen lezen noodzakelijk is om maar te zwijgen van de voordelen voor hun schoolloopbaan. Voor met een tekst zwoegende lezers is het belangrijk dat ze succes ervaren – dat is de intrinsieke motivatie – in het veelvuldig lezen van een tekst. Doeleinden dienen door leraren zo gezet te worden dat ze ook haalbaar zijn op de korte termijn. Voor weer andere studenten met leesmoeilijkheden zal extrinsieke motivatie werken. Een leraar zou ze bijvoorbeeld een kleine beloning kunnen geven als ze een bepaald leesdoel bereikt hebben. Maar het is wel belangrijk dat er van het extrinsieke naar het intrinsieke wordt bewogen omdat de laatste op den duur meer gewicht in de schaal leggen.
 
4. De Stijd om het Bevattingsvermogen.
 
Veel met een tekst worstelende lezers zijn in staat zonder problemen de inhoud te ontcijferen, maar ze hebben geen idee waar deze inhoud over gaat. Ze kunnen heel goed algemene vragen over de tekst beantwoorden, maar kunnen geen vragen beantwoorden die een hoger nivo van kennisinhoud vergen.
Oplossing: Goede lezers kunnen snel de betekenis van een tekst doorgronden – ze lezen, ze vragen zich af, ze interpreteren, ze hebben zelf-controle, ze verduidelijken, oordelen, voorspellen, ze doen alles dat iemand met leesmoeilijkheden niet doet. De oplossing is de met een tekst worstelende lezer alle lees-strategieën te leren die goede lezers gebruiken. Wat eigen is aan goede lezers is een raadsel voor slechte lezers. Ze moeten de gelegenheid krijgen deze lees-strategieën te leren.

Conclusie: Iedere lezer die moeite heeft met het lezen van een tekst is uniek. Er zijn veel redenen waarom iemand niet goed kan lezen. Ze kunnen een leerachterstand hebben of gebukt gaan onder een slechte thuissituatie. Wat het ook is, probeer als leraar of als leeftijdgenoot je de moeilijkheden die iemand met het lezen van een boek of tekst kan hebben in te beelden en sta ze zoveel mogelijk bij in het overwinnen van die moeilijkheden. Iemand die goed kan lezen is beter opgewassen tegen het leven. Onderschat niet het belang hiervan. Angst en haat komen maar al te vaak voort uit ongeletterdheid.

Er zijn twee specifieke doelstellingen waar schrijvers naar streven als ze hun woorden toevertrouwen aan papier. Beide doelstellingen behelzen de interesse op te wekken van de lezer.


Over de betrokkenheid van lezers?
 
Er zijn twee specifieke doelstellingen waar schrijvers naar streven als ze hun woorden toevertrouwen aan het papier. Beide doelstellingen behelzen de interesse op te wekken van de lezer.
Bij het schrijven van fictie, wil de auteur dat de lezer zo diep opgaat in het verhaal, dat ze beiden zowel tevreden zijn als triest wanneer het verhaal eindigt.
Bij het schrijven van non-fictie brengt de schrijver de details van z'n onderwerp op een zodanige wijze met elkaar in verband dat de lezer geïnteresseerd raakt in het onderwerp en meer wil weten, dus leergierig wordt.
Actieve Deelname, is de term die het meest toepasbaar is voor het beginsel van lezerbetrokkenheid. Wanneer een consument een boek zoekt dan kijken ze naar dingen als de kaft, kleurenschema’s. Ze willen net genoeg informatie zodat ze in staat zijn hun keuze in minder dan 30 seconden te maken: kopen of niet kopen! Als de lezer eenmaal het boek in z’n handen heeft dan snakken ze er als het goed is naar om een actieve deelnemer in het werk te worden. Ze willen zich met de karakters identificeren en op- gaan in het verhaal. Ze willen desnoods tot diep in nacht wakker blijven, zichzelf verliezend in de wereld die de schrijver voor ze op papier zette. Ze willen gewoon weten of de schrijvers ze weet te overrompelen met z’n werk.
Het is mogelijk voor zowel Actieve Lezers als Actieve Kennisverzamelaars, om het geschreven woord met een aangeboren nieuwsgierigheid te benaderen. Als dit zo is dan is het merendeel van het werk, voor wat betreft lezen en of leren, al gebeurd.
Wanneer iemand een boek koopt met het idee dat de schrijver ervan indruk op hem moet maken, maar hij er ondertussen slechts op uit is om zwakheden in het verhaal te ontdekken, dan zullen ze nooit aan het echte lezen van een werk toekomen. Schrijvers moeten hun lezers over deze eerste drempel van argwaan heen zien te helpen. Hoe beter de schrijver, des te meer ze erin slagen van lezers actieve participanten te maken.

Als je een internetaansluiting hebt, dan heb je waarschijnlijk al een keer op de een of andere manier google gebruikt. Er zijn echter nog andere gereedschappen en zoekmethoden dan het simpele zoekvenster vanuit een toolbar of Google's homepage.


Google-boeken
 
Als je een internetaansluiting hebt, dan heb je waarschijnlijk al een keer op de een of andere manier Google gebruikt. Er zijn echter nog andere gereedschappen en zoekmethoden dan het simpele zoekvenster vanuit een toolbar of Google’s home page. Een van deze tools is Google Books. Het is een uitgebreide collectie van boeken en tijdschriften waarin je van alles en nog wat kunt opzoeken. Hier zijn enkele van de manieren die je voor Google Books kunt gebruiken voor onderzoek en persoonlijke interesses.
Ten eerste, om toegang te krijgen tot Google Books, klik op de homepage op de ‘meer…’ link bovenaan de pagina. Dat zal je naar een menu van zoekcategorien en tools brengen, die je met veel meer specifieke zoekacties kan helpen. Klik op ‘Boeken’ om te starten.
Google Books opent een pagina met het vertrouwde zoekvenster bestemd voor boektitels en schrijvers. Natuurlijk kun je ook sleutelwoorden in het zoekvenster typen. Verder is er de mogelijkheid van geavanceerd zoeken op isbn-nummer, datum van uitgiftge etc.
Als je een zoekactie houdt, dan verschijnen de meest op het gezochte lijkende resultaten als kaft van het boek of als titelopsomming in de trefferslijst, afhankelijk van wat er is ingevuld. Ook verschijnt er een kleinere afbeelding van de kaft, als ook van de schrijver, het genre, aantal pagina’s, etc., als ook een linkmogelijkheid voor het toevoegen van het boek aan Mijn Bibliotheek (waar wel een Google account voor vereist is), het opzoeken van andere edities en een beschrijving van het boek.
Wanneer je op de titel van een boek klikt in de resultatenlijst, dan word je naar een dieptepagina geleid met nuttige informatie en is er de mogelijkheid van een voorvertoning van de boekpagina’s. Er zijn verder een aantal gerelateerde links aan de linkerkant die handig zijn als je een boek hebt gevonden dat je zocht, zoals:
*Overzicht – voor een samenvatting van het boek.
*Lezen – voor een voorvertoning van de pagina’s.
*Bespreking – waarin staat wat anderen van het boek vonden.
*Kopen – brengt je naar een site waar je het boek kunt kopen.
Onder deze opties is een zoekvenster waar je sleutelwoorden kunt typen om de tekst van hetboek te doorzoeken. Vergelijk dit eens met het lezen en doorbladeren dat dit aan tijd zou kosten in een bibliotheek.
Meer opties, waaronder verwijzingen voor het vinden van het boek in een bibliotheek en voor het zien van verwante boeken zijn ook mogelijk, afhankelijk van wat voor boek je zoekt. Je zult meer boeken op Google Boeken vinden dan je ooit zult nodig hebben! Er zijn zelfs boeken uit het begin van de negentiende eeuw of nog eerder! Zoals je zult zien is dit een grote hulpbron voor onderzoek, speciaal voor wat betreft unieke onderwerpen of voor het vinden van obscure boeken en onderwerpen, die moeilijk te vinden zouden zijn in een bibliotheek of boekhandel. Het is ook makkelijk om snel prijzen te vergelijken tussen de verschillende online verkopers van boeken! Kortom Google Boeken is een goed gereedschap voor zowel lezers als onderzoekers.

Er zijn veel vormen van dichtkunst. Sommige gedichten kun je het beste lezen, terwijl je andere beter kunt bekijken. En in de toekomst kunnen we er misschien aan toevoegen dat er gedichten zijn die je beter kunt voelen of op een andere manier ervaren dan ze te lezen.
Sommige mensen denken dat ‘goede poëzie’ moet rijmen, terwijl weer andere denken dat ‘goede’ poezie ‘spreekt’, door een heldere en duidelijke boodschap te geven. Anderen zien het liefst poezie die zich gedraagt als een duikplank die creatieve antwoorden lanceert bij de liefhebbers ervan. Maar hoe het ook ervaren wordt, poëzie is als mode gekleed in stijlen die haar liefhebbers bevallen of niet, met als gemeenschappelijke kenmerk dat alle poezie over communicatie gaat. Het laat onze ervaringen uitkomen, legt deze vast of laat juist dingen zien die nog niet eerder te zien waren, waardoor er bij de lezer of luisteraar een herkenning plaatsvindt.
De exploratie van beeldbeleving en boodschapoverbrenging als een artistieke vorm van communicatie kan een vervaging veroorzaken van de grenzen tussen poëzie en kunst, als we tenminste kunnen zeggen dat deze grenzen bestaan. We hebben worden gecreerd om iets als woordkunst, concrete poezie, visele poëzie, patroon poezie, visuele raadsels en puzzelpoëzie te kunnen benoemen.
Het concept van concrete poëzie en woordkunst is er al heel lang, hoewel de termen om het te definiëren als een vorm van kunst dat niet zijn. Het schijnt zo te zijn dat de term ‘concrete poëzie’ zich in de jaren vijftig begon te verspreiden, geholpen door  een uitvoering van concrete poëzie en een manifest dat was gepubliceerd in Brazilië.
Als we sommige vormen van oude poëzie nader bekijken zouden we kunnen zien dat veel van die vormen hebben vertrouwd op het visuele aspect van de geschreven taal, maar meer recente vormen van poëzie worden onder meer toegeschreven aan Apollinaire, die in 1914 het kaligram introduceerde.
In visuele poëzie, wordt gespeeld met de juxtapositie van letters, geluiden en vormen (zie het gedicht liplezen). Het samenkomen van deze woorden, letters en vormen, brengen beelden, geluiden en boodschappen in iemands hoofd teweeg, die aangeduid kunnen worden met de kunst van de dichter, die meer maakt dan de som van de delen in een visuele communicatie.
Het sleutelelement in visuele poëzie is de object-aard ervan, dit tegenover het geluid dat de woorden maken. Maar er zijn ook dichters die grafische en fonetische ontdekkingen gebruiken bij het maken van poëzie die zowel gelezen als gezien moet worden:

Here/hair
is light
on
hair/here
as
light on
here/hair.

Voordrachtspoëzie vertrouwt op zowel visuele als orale communicatie. Het verschil is dat bepaalde aspecten van het gedicht zich in de dichter openbaren, meer dan in andere vormen van gepubliceerd materiaal.
Met de ontwikkeling van de communicatie technologie, kunnen we orale en visuele stimuli onder brengen in unieke stilstaande beelden of juist in geanimeerde artistieke uitdrukkingen. Hoe zullen we deze nieuwe vormen van kunst gaan noemen? We hebben al woorden als digitale kunst en nieuwe media om sommige kunstvormen mee aan te duiden. Maar communiceren degitale gedichten echt alles wat ze in zich dragen? We hebben de technologie om meer zintuiglijkheid in de dichterlijke vergelijking te brengen, aanraking bijvoorbeeld. Welke termen zullen we voor aanrakende, voelbare poëzie gebruiken… experimentele poëzie?  

De priester en de duivel.

Charles M. Cavarra's - de priester en de duivel - gaat over een van de grootste raadsels van onze tijd.


Voer voor lezers: tip van de leesmaand februari.
 
De priester en de duivel.
 
Charles M. Cavarra's – de priester en de duivel – gaat over een van de grootste raadsels van onze tijd. Een hoogst diepgaand en controversieel boek dat de lezer bladzijde na bladzijde doet omslaan. Het verhaal is gebaseerd op ware gebeurtenissen in een Arcadisch dorp in het zuiden van Frankrijk. Vanaf het begin van de jaartelling, herbergde het dorp, historische persoonlijkheden en groepen, van vervolgde joden, Visigoten, Angelsaksen, tot aan de tempelridders. Al die jaren, hebben haar bewoners de meeste geheimen verborgen weten te houden voor de rest van de wereld. Deze geheimen bevatten religieus zeer gevoelige informatie. Veel onderzoekers hebben geprobeerd ze te ontrafelen, maar faalden daarin. Anderen zoals de Prior van Zion hebben fanatiek geprobeerd hun hand erop te leggen, maar ook dit mislukte. De pogingen om de verborgen esoterische geheimen van het mysterieuze dorp bloot te leggen, stopten nooit. Tot aan de laatst bekende poging, die plaats vond tijdens het DerdeRijk, onder direct bevel van Adolf Hitler, zonder veel succes overigens. Hieruit kan men het grote belang van zien van dit geheim, dat zelfs de nazi’s zich geroepen voelden het te doorgronden.  
In dit verbazingwekkende inspirende verhaal, heeft de schrijver zoveel als mogelijk historische informatie bijeengebracht, dat de lezer door een labyrint van gebeurtenissen meesleurt richting slot, vanaf 1781 tot aan 1905, toen een priester geroepen werd de kerk te leiden van dit mystieke dorp. Bij toeval stuitte hij op bepaalde aanwijzingen die naar de oplossing van het mysterie zouden kunnen leiden. Dit met de hulp van z’n trouwe huishoudster: samen beleefden ze een serie pijnlijke en gevaarlijke gebeurtenissen tot ze uiteindelijk alles oplosten. Helaas stierf de priester en de vraag gesteld wordt of hij het geheim dat de fundamenten van het christendom zou doen laten schudden, mee het graf in genomen heeft. De schrijver legt de eeuwenoude samenzweringen en moordencomplotten bloot, waarom dit grote mystieke geheim draait.
Voorlopig alleen in het engels te lezen als The Priest and the Devil.
 
Bestellen Amazon.com

Elektronische boekenlezers, zoals de Amazon's Kindle, zijn al een tijdje op de markt. Door de nodige verfijningen aan scherm en bediening begint de verkoop nu pas echt op gang te komen. Is er sprake van een rage?

Elektronische boekenlezers, zoals de Amazon’s Kindle, zijn al een tijd op de markt. Door de nodige verfijningen aan scherm en bediening begint de verkoop nu pas echt op gang te komen. Is er sprake van een rage?

De Amazon Kindle - een software-en hardware-platform waarmee gebruikers kunnen downloaden en elektronische boeken lezen - werd voor het eerst uitgebracht in november 2007.
In 2009, introduceerde Amazon de ‘Kindle voor de iPhone’ applicatie, waardoor ze miljoenen iPhone gebruikers kregen, verslaafd aan het idee te kunnen lezen wat ze willen en wanneer ze willen. Plotseling was er een explosie te zien in de ontwikkeling van ebook readers van bedrijven als Sony en zelfs Barnes en Noble.
Literaire puristen kijken in het algemeen neer op eboeklezers, omdat ze onpersoonlijk en ‘koud’ zouden zijn. Het culturele erfgoed van gedrukte boeken zal volgens hen verloren gaan aan een generatie van techneuten. Het zal ertoe leiden dat schrijvers hun boeken tegen bodemprijzen online beschikbaar stellen wegens gebrek aan een uitgever. Maar het is helemaal niet zeker dat eboeken de doodklap betekenen voor het traditioneel gedrukte werk, wat ik hieronder zal uitleggen.

1) Gedrukte boeken voelen persoonlijker aan.
Onderzoekers aan de universiteit van Chicago kwamen erachter dat ouders en kleuters een meer positieve ervaring delen als ze traditionele boeken lezen. Traditioneel gedrukte boeken zorgen nu eenmaal voor een snellere ontwikkeling in leesvaardigheden bij kinderen. Daar komt bij dat zij die traditionele boeken lezen over het algemeen meer hun fantasie gebruiken. Dit in tegenstelling tot eboekenlezers die zich meer door het boek laten leiden. Ooit geprobeerd notities te maken op een eboeklezer? Onmogelijk. Bikj de boekengekken die nooit een boek uitlezen zonder aantekeningen in de kantlijn of onderstreping van de belangrijkste passages, zal het eboek niet aanslaan. Als je iets interessants leest of iets wil herinneren voor later, moet je bij het eboek een systeem van elektronische handelingen gebruiken om dit gedaan te krijgen. Het is gewoon veel makkelijker om een notitie neer te krabbelen in de kantlijn dan een elektronische methode hiervoor te gebruiken.

2) Audio-boeken hebben ook geen eind aan het traditionele boek gemaakt.
Toen audio-boeken populair werden was de literaire gemeenschap van boekenliefhebbers van slag. Ze waren ervan overtuigd dat lezers in luisteraars zouden veranderen. Uitgevers en boekenverkopers zouden verdwijnen omdat boeken voortaan op cassettebandjes werden ingesproken. Dat is dus niet gebeurd. Audio-boeken hebben nu eenmaal niet het persoonlijke element van gedrukte boeken.

3) Er zijn twee duidelijk te onderscheiden markten voor eboeken en gedrukte boeken.
Dit is het meest in het oog schietende argument. Eboeken worden totaal anders gebruikt dan gedrukte boeken. Als je niet weet wat voor titels je wilt meenemen in een vliegtuig of trein, dan doe je er verstandig aan een eboekenlezer te gebruiken. Maar als je in een boek wilt opgaan bij haardvuur en een kopje thee, zal je waarschijnlijk niet voor het eboek kiezen. Kortom eboeken zullen zeker in populariteit toenemen, maar ze zullen nooit het traditionele boek kunnen vervangen.